Bel Anatomisi

Omurgamız belirli yapılardan oluşur. Bel anatomimizi oluşturan ana yapılar bel bölgesindeki beş omuru içerir ve vücut ağırlığının çoğunu destekler. Omurlar arasındaki boşluklar, vücut hareket ettikçe kemikleri esnetmek için omurga boyunca amortisör görevi gören omurlararası disklerle korunur. Ligamentler omurları yerinde tutar ve tendonlar kasları omuriliğe bağlar. Otuz bir çift sinir omuriliğe bağlıdır ve vücut hareketlerini kontrol eder ve vücuttan beyine sinyaller iletirler.

Omurga kafatasından kuyruk sokumuna kadar uzanır. Servikal , torasik, lomber ve sakral bölgeleri içerir. Lomber omurga, 5 hareketli omurga kemiklerinden (Sırasıyla L1-L2-L3-L4-L5 olarak numaralı omurga kemikleri) oluşur. Bir grup olarak lomber omurlar lordotik bir eğri oluşturur. Lomber bölgenin karmaşık anatomisi, eklem kapsülleri ve esnek bağlar, bel kasları ve oldukça hassas sinirlerle bağlanan bu güçlü omurların dikkate değer bir kombinasyonudur. Aynı zamanda karmaşık bir innervasyona ve damarsal beslenmeye sahiptir.

İntervertebral Disk: Omurgalar arasında jel şeklindeki yapılardır. Şok emici özellikleri vardır. Omurlararası diskler, yürürken veya koşarken amortisör görevi görür. Vertebral kolonun destekleyici gücünden ödün vermeden hareketlilikten sorumludur. Bitişik omurların laminaları, pedikülleri ve eklemler ile birlikte, spinal sinirlerin içinden çıktığı bir boşluk yaratır. İki bileşenden oluşurlar:

1. Annulus fibrosus: Bu, diskin sağlam, esnek dış halkasıdır.

2. Nucleus pulposus: Bu, diskin yumuşak, jöle benzeri merkezidir.

Faset eklemler: Omurgaların arkasında ana bölümü oluştururlar. Bir omurganın, diğer omurga üzerinde birleşmelerini sağlayan eklemlerdir.
Sinovyum: Faset eklemlerin yüzeyinde, sıvı üreten ince bir membrandır. Hareketi kolaylaştırır.
İntervertebral foramen (Nöral foramen): Her iki omurga arasındaki sinirin çıkış deliğidir.
Lamina: Omurganın arka bölümünde, omurilik ve sinirler üzerinde çatı görevi gören kemik yapılardır.
Ligamentler: Omurgayı destekleyen elastik bağlardır. Dar kanalda, laminadan laminaya uzanan sarı ligament(flavum) kanalda daralmaya yol açar.
Pedikül: Omurga kemerinin ön bölümündeki duvardan şekil alan, omurganın üzerinde dar bir köke benzer yapıdır.
Omurilik ve sinir kökleri: Beyin tabanından, bele kadar uzanan santral sinir sisteminin ana yapısıdır. Sinir hücreleri ve sinir lifleri içerir. Omurilik, beyinle bütün vücut bölümleriyle, omurgalar arasından çıkan 31 çift sinir aracılığıyla bağlantı kurar.
Kauda equina: Omurilik, bel bölgesinde sonlandığında sinir lifleri devam eder ve at kuyruğuna benzer bir görüntü oluştururlar.Bu yapıya verilen isimdir.
Dura: Merkezi sinir sistemi ile onu çevreleyen zarlar kemik ile örtülüdür. Beyin, yassı kemiklerden oluşan kafatası boşluğunda, medulla spinalis ise omurilik kanalında yerleşmiştir. Merkezi sinir sistemini çevreleyen üç zar (meninks) vardır. Bu zarlar, dıştan içe doğru giderek incelir ve sırayla dura mater, araknoid (arachnoidea) ve pia mater adlarını alır. Pia mater ile araknoid arasında, içinde beyin-omurilik sıvısının dolaştığı boşluğa subaraknoid aralık adı verilir.